Jawied

بنام خدای مهربانی ها

نمي دونستم بهش چي بگم فقط دلم مي خواست دليل کاراشو بدونم

ازش پرسيدم چرا با چه جراتي پا تو اين راه گذاشتي

بهش گفتم براي کي براي چي پا رو خواسته هات گذاشتي

تو که مي دونستي هيچ کس ارزش کارات و نمي فهمه براي چي نذاشتي بقيه پيش قدم بشن

چرا خودتو فدا کردي چرا گذاشتي همه چشم اميدشون به تو باشه

چرا نذاشتي آدما خودشون براي حفظ ارزشاشون تلاش کنن

چرا تو

مگه تو چه گناهي کرده بودي که بار به اين سنگيني رو شونه هات بود

چرا قرعه اين فال و به اسم تو زدن

مگه تو آرزو نداشتي

مگه تو نمي خواستي چيزايي رو که همه براي بدست آوردنش تلاش مي کنن بدست بياري

گناه تو چي بود که بايد به جاي اين آدماي قدر نشناس زجر مي کشيدي

تو کدوم آئين و مذهب اومده که يه نفر بايد به خاطر يکي مثل خودش از همه چيزش بگذره

تو خودتو فدا کردي براي کي؟

براي کسايي که ذره اي از اون همه فداکاري و ازخودگذشتگي رو به ياد ندارن

آره اگه مي دونستي اين قدر زود فراموش مي شي محال بود پا تو اين جاده بذاري

محال بود از چيزايي بگذري که دوستشون داري

چرا چرا فکر نکردي بايد خودتو فداي کسي کني که لياقتش و داشته باشه که بفهمه گذشتن از خود يعني چي چرا چشمات و بيشتر باز نکردي چرا آخه چرا در تمام اين مدت سرش پائين بود

با خودم گفتم شايد حرفي براي گفتن نداره

و با سکوتش داره حرفام و تائيد مي کنه

وقتي سرشو بالا آورد

وقتي قطرات اشکشو ديدم

وقتي نگاه پر از اندوهش رو ديدم

ديگه نتونستم چيزي بگم

اينبار اون برام گفت مي دوني ارزش اين کارا رو کسي درک مي کنه که عاشق باشه

من رفتم چون مي دونستم چيزايي که تو اين سفر بدست مي يارم با موندن هيچ وقت نمي تونم بدست بيارم

بايد طعم عشق رو چشيده باشي تا بفهمي من از چي حرف مي زنم

بايد دلباخته باشي تا انگيزه براي فنا شدنو پيدا کني

بايد عاشق باشي تا بتوني خودتو فراموش کني

تو مذهب عشق بايد براي معشوقت از خودت و هر چي که داري بگذري براي اينکه اون ازت راضي شه