ستاره
زشام شهر تباهم ستاره دزديدند
ستاره هاي مرا آشكاره دزديدند
چو فوج فوج ملخ را به باغ ره دادند
كليد باغ به دست شب سيه دادند
شبي كه بركه ي ماهش به تشنه گي پيوست
شبي كه روزنه هاي ستاره اش را بست
شبي كه شعله اش ار بود برق خنجر بود
شبي كه جام سكوتش شكسته باور بود
شبي كه خيل ملخ را ه بر بهار زدند
پرنده را به درختان خسته دار زدند
و سبزه ها ز سموم سياش پژمردند
و نغمه ها به گلوي پرنده ها مردند
شبي كه گر سحرش بود سخت خونين بود
جبين باور خورشيد تلخ و پر چين بود
فلق به شهر من آتش به دوش رخ بنمود
كه شعله هاش درختان سبز شهرم
+ + + +
چه دزد ها كه دليرانه و چراغ به كف
سوار اسب جنون و كليد باغ به كف
ز شام شهر تباهم ستاره دزديدند
تبسم سحرش آشكاره دزديدند
Leila Serahat roshani shaere Aafghanistan
Leila Serahat roshani shaere Aafghanistan
This entry was posted
on dimanche, août 07, 2005 at 8/07/2005 11:29:00 PM.
You can skip to the end and leave a response.
» Enregistrer un commentaire